Amrita Pritam

Amrita Pritam
This blog explores the poetry of Amrita Pritam. All her original poems are in Punjabi. I've translated them in Hindi. The Hindi translations are relatively straight forward and there are other authors who have translated her work in Hindi. In some cases, where I could, I have translated a few of her poems in English. This is an entirely different task from Hindi translation. I have major reservations and a few misgivings about any attempt to translate poems in general. All of those concerns apply here in full force. I consider these translations as my musings and explorations: they carry no weight and are no substitute for experiencing the poetry in Punjabi. I am acutely aware of the challenges this may pose to even Hindi readers, let alone English ones. I offer no recourse.

Wednesday, January 4, 2012

The Prayer ਅਰਜ਼



This poem combines three different metaphors: one, where a young bride is offered coconut and dates as part of a fertility ritual; second, the image of night just before sunrise or the moment when sun is born;  third, where a song is born of a lover's pain.  She deftly combines these three images to create a poem deep in resonance.  


The Prayer


In her lap 
put a fresh coconut-moon
in her palm 
a few dates: stars handful
          prepare the nubile Night

Offer her the coconut: 
the heart, wounded
and for dates 
a few silent tears, salted  
          prepare the virgin Pain

The East has laid
its eternal cradle
          for the Night is pregnant 
          with the Sun

The Lips have laid
their eternal cradle
          for the Pain is pregnant 
          with the Song

As the ancient Sky
searches for the pulse
          of the Night
          of the Pain
The midwife Earth
makes a silent prayer:
          may the Night, the Pain
          be never barren again


ਅਰਜ਼


ਰਾਤ - ਕੁੜੀ ਦੀ ਝੋਲੀ ਪਾਓ 
ਚਿੱਟਾ ਚੰਨ ਗ਼ਰੀ ਦਾ ਖੋਪਾ, 
ਨਾਲ ਸਿਤਾਰੇ - ਮੁਠ ਛੁਹਾਰੇ

ਪੀੜ - ਕੁੜੀ ਦੇ ਝੋਲੀ ਪਾਓ
ਦਿਲ ਦਾ ਜ਼ਖਮ ਨਰੇਲ ਸਬੂਤਾ, 
ਨਾਲ ਛੁਆਰੇ - ਹੰਝੂ ਖਾਰੇ 

ਪੂਰਬ ਨੇ ਪੰਘੁੜਾ ਡਾਇਆ, 
ਜੱਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਇਕ ਪੰਘੁੜਾ 
ਸੂਰਜ ਪਿਆ ਰਾਤ ਦੀ ਕੁਖ਼ੇ

ਹੋਠਾਂ ਨੇ ਪੰਘੁੜਾ ਡਾਇਆ, 
ਜੱਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਇਕ ਪੰਘੁੜਾ 
ਗੀਤ ਪਿਆ ਪੀੜਾ ਦੀ ਕੁਖ਼ੇ

ਅਮ੍ਮ੍ਬਰ ਵੈਦ ਸੁਵੈਦ ਸੁਣੀਦਾ 
ਰਾਤ - ਕੁੜੀ ਦੀ ਨਾੜੀ ਟੋੰਵੇਂ, 
 ਪੀੜ - ਕੁੜੀ ਦੇ ਨਾੜੀ ਟੋੰਵੇਂ 

ਅਰਜ਼ ਕਰੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਦਾਈ:
ਰਾਤ ਕਦੇ ਵੀ ਬਾਂਝ ਨਾ ਹੋਵੇ ! 
ਪੀੜ ਕਦੇ ਵੀ ਬਾਂਝ ਨਾ ਹੋਵੇ !





No comments:

Post a Comment