यादें Memories ਯਾਦਾਂ

यादें

आईं थी यादें तेरी
महफ़िल लगा के बैठीं 
मोमबत्ती जिंदिगी की
रात भर जलती रही

सूरज को देख, तेरी
ग़लतफहमी कर बैठी
जाती हुई रात उसे
भीँच कर मिलती रही

दुनिया के इस निज़ाम ने
पैरों में बेड़ियाँ डालीं
मैं कलम के हाथों सन्देश
उम्र भर भेजती रही

दुनिया की कालक को हम
सारी उम्र रंगते रहे
एक किरण तेरे इश्क की
रातों में घुलती रही

दुनिया के सारे राहनुमा
राहों को तोड़ना जानते
इक तार तेरे प्यार की
धरती को लपेटे रही

बहुत गहरा है ग़म दिलों का
पर कईं गहरा है ग़म यह
कि प्यार जैसी चीज़ क्यूँ
मिट्टी में मिलती रही


:कस्तूरी 

Memories

Your memories came
          to join the fete
          so the candle of life
          burned through the night

The retreating night
          pressed the sun
          in an embrace 
          mistaking for you its face

The ruler of this world
          tied my feet in chains
          so I sent messages
          all my life, through my pen

The darkness of this world
          we could color all our lives 
          for a ray of your love
          had mingled through the nights

The travelers of world
          from their path do stray
          but a thread of your love
          holds the earth in its sway

More painful than a heartbreak
          is the pain of knowing thus:
          why does a thing like Love 
          gets trampled in the dust

ਯਾਦਾਂ

ਆਈਆਂ ਸੀ ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੀਆਂ
ਮੇਹਫਿਲ ਲਗਾ ਕੇ ਬੈਠੀਆਂ
ਮੋਮਬੱਤੀ ਜਿੰਦ ਵਾਲੀ
ਰਾਤ ਭਰ ਜਲਦੀ ਰਹੀ

ਸੂਰਜ ਦੇ ਮੂਹ ਨੂ ਵੇਖ ਕੇ
ਤੇਰਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪੈ ਗਯਾ
ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਰਾਤ ਉਸ ਨੂ
ਘੁਟ ਕੇ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ

ਦੁਨਿਆ ਦੇ ਏਸ ਨਿਜ਼ਾਮ ਨੇ
ਪੈਰਾਂ ਨੂ ਪਾਈਆ ਬੇਢ਼ੀਆਂ
ਮੈਂ ਕਲਾਮ ਦੇ ਹੱਥ ਸੁਨੇਹੇ
ਉਮਰ ਭਰ ਘਲਦੀ ਰਹੀ

ਦੁਨਿਆ ਦੀ ਕਾਲਖ ਨੂ ਅਸੀਂ
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਰੰਗਦੇ ਰਹੇ
ਇਕ ਕਿਰਨ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ਼ ਦੀ
ਰਾਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰਲਦੀ ਰਹੀ

ਦੁਨਿਆ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰਾਹ੍ਨੁਮਾ
ਰਾਹਵਾਂ ਨੂ  ਤੋਣਨਾ ਜਾਣਦੇ
ਇਕ ਤੰਦ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ
ਹੈ ਧਰਤੀਆਂ ਵਲਦੀ ਰਹੀ

ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਗਮ ਦਿਲਾਂ ਦਾ
ਪਰ ਵਡੇਰਾ ਗਮ ਹੈ ਇਹ
ਪਿਆਰ ਵਰਗੀ ਚੀਜ਼ ਕਿਉ
ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰੁਲਦੀ ਰਹੀ


: ਕਸਤੂਰੀ