"Phulkari" is a traditional Punjabi shawl, hand embroidered in silk mostly by women, with floral and geometric patterns. The shawl is worn at marriages, festivals and joyous occasions. Stitching a shawl is a laborious task, often taking months to complete by a single woman.
Amrita uses this labor as a metaphor in this poem to show labor of spiritual love.
Amrita uses this labor as a metaphor in this poem to show labor of spiritual love.
चांदनी की फुलकारी
चांदनी की फुलकारी, टाँका कौन भरे
अम्बर का हो आला, सूरज सुलगा दूँ
मन की ऊँची खिड़की, दिया कौन धरे
अम्बर - गंगा होती गागर भर देती
दर्दों का दरिया, कौन घूंट भरे
यह जो आग मेरे हवाले छोड़ गए
दिल की ओढ़नी जलती, चिंगारी कौन सहे
अपनी ओर से सारी बात सुना बैठे
अब भी एक सिसकी तेरी बात करे
चांदनी की फुलकारी, टाँका कौन भरे
[फुलकारी - shawl]
A Shawl of Moonbeams
Who shall stitch for me
a shawl of moon beams!
I can reach the alcove of sky
to light the sun
but the terrace of mind is too high
who shall light its lamp!
With the stars of Milky Way
I would have filled my cup
but from the river of pain
who would want a drop!
The spark you left in my charge
has now singed
the sleeve of my heart
who shall bear the flames!
You thought you had said
all you had to say
but I still hear a sigh
that speaks of your way!
Who shall stitch for me
a shawl of moon beams!
ਚਾਨਣ ਦੀ ਫੁਲਕਾਰੀ
ਚਾਨਣ ਦੀ ਫੁਲਕਾਰੀ ਤੋਪਾ ਕੌਣ ਭਰੇ !
ਅੰਬਰ ਦਾ ਇਕ ਆਲਾ ਸੂਰਜ ਬਾਲ ਦੀਆਂ
ਮਨ ਦੀ ਉੱਚੀ ਮਮਟੀ ਦੀਵਾ ਕੌਣ ਧਰੇ !
ਅੰਬਰ-ਗੰਗਾ ਹੁੰਦੀ ਗਾਗਰ ਭਰ ਦੇਂਦੀ
ਦਰਦਾਂ ਦਾ ਦਰਿਆਓ ਕਿਹੜਾ ਘੁੰਟ ਭਰੇ !
ਇਹ ਜੋ ਸਾੰਨੂ ਅੱਗ ਰਾਖਵੀਂ ਦੇ ਚਾਲੇਓੰ
ਦਿਲ ਦੀ ਬ੍ਬੁਕਲ ਬਲਦੀ ਚਿਣਗਾਂ ਕੌਣ ਜਰੇ !
ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਸਾਰੇ ਬਾਤ ਮੁਕਾ ਬੈਠੇ
ਹਾਲੇ ਵੀ ਇਕ ਹਉਕਾ ਤੇਰੀ ਗ੍ਗਲ ਕਰੇ !
ਚਾਨਣ ਦੀ ਫੁਲਕਾਰੀ ਤੋਪਾ ਕੌਣ ਭਰੇ !
